سهيلا يه لحظه پاتو از رو زمين وردار....... وردار ديگه اذيت نکن..................آهان آفرين؛بابا يه ماهه که اين داداش کوچيکت رو نميبيني که خاک پاي آبجي سهيلاشه..............بگذريم بالاخره نامردي ديگه،قبول کن؛ عزيزم تو وبلاگم يه داستاني رو نوشتم که داستان زندگي منه،خوشحال ميشم افتخار بدي بياي بخوني!!!! اسم داستانم:کاش آستارا نميرفتم هستش... منتظرما نياي قهله قهله قهلم باهات!!!!!!!! نظر يادت نره خانمي